κουσπιδίνης

Ορυκτό, αποτελούμενο από ασβέστιο, πυρίτιο, οξυγόνο και φθόριο, με χημικό τύπο Ca₄Si₂O₇(F,OH)₂. Κρυσταλλώνεται στο μονοκλινές σύστημα σχηματίζοντας λογχοειδείς κρυστάλλους και ανήκει στην ομάδα των πυριτικών ορυκτών. Ο κ. εμφανίζεται λευκός, γκρίζος, πρασινωπός ή ροδοκόκκινος και έχει υαλώδη λάμψη. Αναγνωρίστηκε το 1876 και η ονομασία του προήλθε από τη λατινική λέξη cuspis που σημαίνει λόγχη, λόγω του αιχμηρού σχήματος των κρυστάλλων του. Η σκληρότητά του είναι 5-6 και το ειδικό του βάρος 2,8-3 gr/cm³. Η κύρια πηγή του κ. είναι ο Βεζούβιος, αλλά κοιτάσματά του έχουν βρεθεί επίσης στο Ισραήλ, στην Ιταλία και σε περιοχές των ΗΠΑ (Καλιφόρνια, Αϊντάχο, Νιου Τζέρσεϊ).